...czyli kolejne przygody z delightem, którego uwielbiam w postaci czystej, nienaruszonej czyli zwiniętej....
tym razem zaczęło się od wyboru formy – miał być budzący moje wszelkie zachwyty entrelac; szczególnie w w wykonaniu mojej drogiej Szwagierki ♥ ...jak i te dobrze znane w wykonaniu Kasi, Makunki i wiele, wiele innych...nagle zachciałam taki mieć
a jeżeli entrelac to wybór dleighta był już oczywisty...
zamówiłam jego big wersję stawiając na kolor...a co tam jak szaleć to szaleć...
zaczęłam
i sprułam, bo bardzo szybko doszłam do wniosku, że to nie moja forma...
podobna prawidłowość pojawiła się w przypadku color affection – uwielbiam ten wzór i jego niemalże wszystkie wersje, ale swój własny sprułam...i nowego nie zamierzam robić...
i co dalej?...wszystko co w tej fantastycznej włóczce wykracza poza formę motka jest dla mnie wyzwaniem – już kiedyś wspominałam, że lubię prawie wszystkie zestawy kolorystyczne jakie proponuje drops ale nie lubię jak układają się w nie/określone pasy (niepotrzebne skreślić)...tak czy inaczej – dla mnie nijakie...
połamałam głowę na wymyślaniu czego chcę, przejrzałam na wszystkie możliwe sposoby mój ulubiony zasobnik inspiracji...i tak oto powstał komin:
wzór: SIMPLE SPRINKLE by Vera Valimaki
włóczka: drops big delight w kolorze jagodowy mufin, w ilości niespełna 3 motków; układ pasków lekko wyreżyserowany:)
druty: 5.0
przedpremierowy pokaz komina w wersji nieskończonej zaowocował mianowaniem go "dywanikiem" przy czym należy podkreślić mało pozytywne skojarzenia tego rzeczownika ♥
w wersji skończonej to ja go uwielbiam ♥
bo jest odpowiednio gruby i miękki, odpowiednio ciepły...no i odpowiednio kolorowy – tu z kolei należy podkreślić świetlistość i wysublimowane przejścia odcieni, których zdjęcia niestety nie oddają...
ten spontaniczny projekt trochę mnie zmęczył – może bardziej zmęczył mnie delight, czas więc reaktywować plan wielkiego powrotu szarości, który przybiera coraz to nowsze, nieoczekiwane dla mnie formy....czyli znów będzie inaczej niż być miało:)
☺
i ci wyszło całkiem fajnie :-)
OdpowiedzUsuńCukiereczek! Bardzo, bardzo udany i śliczne zdjęcia :) Ja za entrelakiem nie szaleję również. Zrobić zrobiłam, umiem i na razie wystarczy :) Aż się cieplej robi patrząc na te fotki! Pozdrawiam Cię więc bardzo ciepło!
OdpowiedzUsuńPodpisuję się czterema kończynami... mam dokładnie takie same odczucia - wlóczki mają genialne kolory, cudownie układające się w motkach, a potem wyrób gotowy totalnie mnie rozczarowuje. Tymczasem wyreżyserowane paseczki w "dywaniku" bardzo mi się podobają, zabieg udał Ci się znakomicie :))
OdpowiedzUsuńJest idealny, niezwykły, naprawdę wyjątkowy! Wspaniale zapanowałaś nad tymi pasami :) Ja za entrelakiem nie przepadam. Spróbowałam i ... chyba nie prędko do niego wrócę... ;)
OdpowiedzUsuńIdealny fason, wzór dla tych kolorów.
OdpowiedzUsuńJa Ci się nie dziwię, że uwielbiasz ten komin. Jest świetny :)
OdpowiedzUsuń" Dywanik" i owszem prezentuje się całkiem ładnie. Piękne kolory, starannie dobrane w paski... najważniejsze by "dywanik" dobrze Ci służył, otulał i chronił przed chłodem...Ładnie Ci w nim :) ...
OdpowiedzUsuńale przytulny!
OdpowiedzUsuńczaję się na delight'a, mam chęć na sweter w stylu "swetrów Doroty" i Twój komin jeszcze wzmógł mój apetyt na tę wełnę...
Piękne zdjęcia!
pozdrawiam :)
Śliczny:) A faktycznie, reżyseria służy delight'owi!
OdpowiedzUsuńKolory są mega pozytywne, taki pozytywny akcent na zimę, poprawiacz humoru, który dodatkowo grzeje ;)
OdpowiedzUsuńDziękuję za miłe komentarze:) mogę dodać, że energetyzujące kolory delight'a nie tylko ocieplają wizerunek ale jakość tej włoczki jest niezwykle ciepła:)
OdpowiedzUsuń...a Dorota ma naprawdę świetne wyczucie delighta:)
Dziękuję wszystkim i pozdrawiam:)
Love this! It looks great! :)
OdpowiedzUsuń