hmmm;/

minął maj....pełny zdarzeń i działań, które sprawiły, że zakurzyły się nieco stronice niepublikowanych i nieaktualnych już postów....
nieobecność wirtualna nie oznacza bezruchu dziewiarskiego i z dumą przyznać muszę, że udało mi się wywiązać z części niezaplanowanych* projektów....tyle, że ambitny plan na ich prezentacje prysł z kolei w aktualności zdarzeń jak bańka mydlana...no cóż życie...zresztą wcieliła się w nie (w zasadzie sama...nieproszona) zasada, że im mniej miałam czasu tym łatwiej układam skomplikowane plany logistyczne na każdy dzień...
a właśnie plany....mamy półmetek roku, czy ktoś jeszcze pamięta jego początek i to co się z nim wiąże...tak plany...właśnie...mój był jeden i zasadniczy: nie kupować włóczki, dopóki nie wykorzystam zasobów i nie przerobię zaplanowanych projektów...
czy wytrwałam – wytrwałam...ale krótko, bo już w marcu kupiłam, dwa niewinne malutkie moteczki –  taniuśkie –  na skarpetki....
takie małe a udało im się przedrzeć przez skorupę wytrwałości no i dalej to już sami się domyślacie...
kupiłam zupełnie nową włóczkę, na zupełnie nowy projekt; którego premiera miała już dawno miejsce...
niezwykle jestem spóźniona....
Od jakiegoś czasu nosiłam się z zamiarem wydziergania swetra według pomysłu Hani Maciejewskiej: pojawiały się możliwości testowania, które długo z przyczyn niezależnych pozostawały po za moim zasięgiem
....zbiegiem okoliczności i w efekcie całkiem nowych zakupów zdecydowałam wpisać się na listę knit-a-long-test-a-long
i oto mam: całkiem nowy i oryginalny pulower:

 z racji pory roku całkiem  jesienny;) co niczego mu nie ujmuje rzecz jasna;)

klasyczna forma: oczka prawe i lewe ale w zupełnie odkrywczym dla mnie ujęciu:
nie ukrywam, że dwukolorowy ściągacz mocno mnie zaintrygował i sprowokował nowe myślenie o kolorach.....zdążyliście mnie już na tyle poznać, iż wiecie, że posiadam problem z łączeniem kolorów  – tych najbardziej podstawowych, czystych, nasyconych i pomimo, że bardzo lubię multikolorowe włóczki i dzianiny to sama nie umiem ich skomponować...kolor w moim wydaniu najlepiej jak jest ukryty, a szczytem ideału jest jak jego subtelne tony wydobywają się spod płaszcza szarości....inaczej nie umiem go poczuć...taki paradoks plastyka;)

długo więc debatowałam nad tym zestawem decydując się w końcu na dodanie  koloru trzeciego – ciemnego i nieoczywistego tak samo jak kolor bazowy, który stonuje jaskrawy odcień turkusu...
bogactwo odcieni włóczki arroyo malabrigo (jakiej użyłam) świetnie się nadaje do takich zabiegów, gdyż najbardziej jednolite jej farbowania nacechowane są odcieniami, które w zestawieniu zyskują nowe zupełnie wartości...
nie bez znaczenia też wpływ na nie posiada światło, które z plomo raz wydobywa fiolet innym razem pruski niemalże granat.....za to je właśnie lubię najbardziej;)

wracając do swetra: bardzo mi się podoba prosty czytelny fason z wydłużonym tyłem, idealnie okrągły dekolt i długie ścigacze...choć tutaj miałam techniczną zagwozdkę...

nie mogłam/ę się oprzeć wrażeniu, że w oryginale Hani najbardziej dekoracyjna część swetra  jest ściągaczem spełniającym funkcje elastyczne – mój taki nie jest, uznałabym to raczej za żakard – nieelastyczny zestaw kolorowych oczek; bardzo ciekawy ale nie elastyczny....
nie jest to oczywiście wada ale pierwsze wrażenie – szczególnie gdy nie ma się porównania z innymi projektami (bo to przecież test)  tylko odniesienie do pierwowzoru –  trudno mi było zniwelować

wprowadziłam tylko jedną małą  modyfikację: ostatni rząd części rękawów i body przerobiłam klasycznym jednokolorowym  ściągaczem i następnie zamknęłam metodą włoską – inaczej zwaną tubular bind off.

podsumowując:
wzór: l e i z u by Hanna Maciejewska – wzór rozpisany czytelnie i skrupulatnie: polecam!
włóczka: malbrigo arroyo, 4 motki plomo, po 0,5 motka reflecting pool i escorias
druty: 3.5 mm, 4.0 mm, 5.0 mm

* nie znaczy niechcianych;) ale zasoby z początku roku uszczupliły się mniej niż nieznacznie;/ puste miejsca wypełniły nowe motki, które jako pierwsze wpychają się na druty...



niezmiennie pamiętając o braku czasu na zamierzone działania zapragnęłam czegoś nowego:

uległam zachwytom nad coraz popularniejszymi kolorowankami...kusiły mnie coraz bardziej wyszukane czarno-białe rysunki dostępne w niemalże każdym już miejscu, z naszą "rodzimą" biedronką włącznie....
w tak zwanym między czasie blogowymi nitkami trafiłam do nieprzeciętnie twórczego miejsca jakim jest świat rysunków Agnieszki Kubiszewskiej-Krawczyk i miałam niezwykłe szczęście wgrać w jej instgramowej zabawie zestaw rysunków w  w o d z i e  ;)

kupiłam kredki – tak na odczarowanie koloru, nawet pisaki.....i pewnie dłuuuggooo to będzie trwało zanim efekt końcowy mnie zadowoli (wspominają, że ja i kolor to raczej nie są synonimy)
choć jedno już wiem na pewno: wciąga!


do zobaczenia;)niebawem?


p.s.
ilość tekstu jest wynikiem długiej nieobecności za co mniej cierpliwych przepraszam ;)