...na raz; na teraz – w zasadzie, chciałabym mieć wydziergane, uszyte, wykończone....
już dawno zapomniałam o chwilowym stanie, w którym pytałam siebie samej: czym by się tu teraz zająć...w formie cytatu z samej siebie odpowiadam, iż mnogość pomysłów i zachcianek wybujała przede mną niczym maj w pełni swego kwiecia...owa mnogość powoli jednak przybiera pełni form skończonych i żadna z nich nie nadaję się jeszcze do pokazania....szkoda;/
jest to może i doskonała okazja by pokazać – z dozą niemałej nieśmiałości formę pozszywaną, ubraniową i z góry uprzedzam – niedoskonałą....choć noszalną:
spódnicę, która powstała jakieś półtora roku temu...
została więc ona zwężona do formy "klosza" z niekrytym zamkiem (bo kryty za żadne skarby świata nie chciał ze mną i z granatem wejść w koalicję ...)
otrzymała dwuczęściowe wyściełanie: bawełniane w karczku – by się nie ślizgała, i tradycyjną poszewkę "klosza" by się ślizgała po części spodniego odzienia
otrzymała też szlufki, by dostojnie wisieć w szafie:)
tak kształtuje się efekt moich rzadkich spotkań z maszyną do szycia, i choć lubię czasem coś uszyć, to jest to dla mnie proces skomplikowany i mozolny; satysfakcjonujący choć męczący...pewnie dla tego tak rzadko do niego wracam ...i robię to raczej w wyniku potrzeby i chęci posiadania czegoś czego nikt inny nie ma....przynajmniej nie w takim wydaniu
z drutami to zupełnie inna historia: człowiek przycupnie w kąciku i nikomu nie zawadzając dzierga, malutkie moteczki nie zostawiają na dywanie śladów....a i do torebki się czasem ten twórczy proces zmieści...no tak, jestem unikającym niechcianych okoliczności typem kanapowca:))
a spódnica: zdała egzamin i jest często eksploatowana:) lubimy się i tyle:)
☺
Ania Ty tą wymuskaną spódnicę nazywasz incydentalnym spotkaniem z maszyną ? Jeju jak ja bym chciała tak od czasu do czasu sobie uszyć :)
OdpowiedzUsuńPrzecudnie a połączenie podszewek i wszyte szlufki po prostu mistrzowsko.
Gratuluję tak udanego szycia ! Spódnica bardzo..... mi się podoba :)
Szyłaś w/g wykroju ?
Pozdrowienia :)
Dziękuję..tym bardziej, że wyczyn ten okupiony był nie małym wysiłkiem..:)
Usuńw zasadzie w pierwotnej wersji była według koła a potem dołożyłam karczek wzorując sie na spódnicy z którejś z ostatnich burd... trudno to jednak nazwać wykrojem:)
Pozdrawiam
Po spojrzeniu na miniaturkę myślałam, że zrobiona na drutach i już miałam Cię od szaleńców wyzywać :)) W tym dobrym znaczeniu oczywiście! Spódnica cudna! Widać, że masz talent nie tylko do dziergania i koralikowania :)
OdpowiedzUsuńDziękuję pięknie:)
UsuńKiedyś szyłam i to sporo. Teraz maszynę omijam szerokim łukiem, bo o ile w swetrach niedoskonałości lubię, bo świadczą o ręcznej robocie, to już w ciuszkach szytych tych niedoskonałości nie toleruję. A że w dziedzinie szycia do perfekcji mi jednak daleko, zostaję przy drutach :), choć i tu perfekcyjna nie jestem.
OdpowiedzUsuńU Ciebie wszystkie szwy równe i śliczne, więc może jednak z maszyną Ci po drodze?
Dziękuję bardzo...jednak spotykać będziemy się sporadycznie...czasem z powodu owych równości częściej przychodzi mi pruć niż zszywać...to nie na moje nerwy:))
Usuńświetna spódnica! i przepięknie "odszyta", podziwiam!
OdpowiedzUsuńDziękuję pięknie:)))
UsuńPiękna spódnica i cudnie wykończona! Zazdraszczam tylu talentów. Pozdrawiam Ewa.
OdpowiedzUsuńDziękuję i pozdrawiam:))
Usuńspódnica fajowa i dobrze razem wygladacie.
OdpowiedzUsuńZazdroszczę satysfakcjonujących efektów szycia.
Ja też wolę drutować lub szydelkowac. Oprócz zalet o których piszesz jest jeszcze dodatkowa. Jak się coś nie uda wystarczy spruć i można spróbowac znowu. Z szyciem niestety już tak nie jest.
Jak utniesz to uciete jest!
no właśnie....to wada ogromna tej działalności:) dziękuję i pozdrawiam:))
UsuńSpódnica super.
OdpowiedzUsuńTeż tak mam, drutowanie i szydełkowanie mnie uspokaja, monotonne przerabianie oczek działa wyciszająco, natomiast szycie to wyzwanie powodujące przypływ adrenaliny. Szyjąc jestem niespokojna, nie da się ze mną wtedy pogadać, boję się, że krzywo skroję, krzywo zszyję. No i nie da się szyć po trochu, jak już robi się bałagan (no, chyba że ma się osobno pracownię), to trzeba wszystko zrobić do końca.
A maleństwa do torebki też można szyć ;) w tej chwili mam w torebce breloczek/etui do kluczy i ,,dykretniak''.
Dzięki:) ...chodziło mi o proces szycia, który z wspomnianych przez Ciebie powodów nie jest przenośny:) dlatego tak sporadyczne są nasze spotkania:))
UsuńJak starannie wykończona i opisana.
OdpowiedzUsuńCiągle sobie obiecuję, że się wezmę za szycie.
Pozdrawiam,
B.